érméink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːrmeːjiŋk]
- Hyphenation: ér‧mé‧ink
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | érméink |
| accusative | — | érméinket |
| dative | — | érméinknek |
| instrumental | — | érméinkkel |
| causal-final | — | érméinkért |
| translative | — | érméinkké |
| terminative | — | érméinkig |
| essive-formal | — | érméinkként |
| essive-modal | — | érméinkül |
| inessive | — | érméinkben |
| superessive | — | érméinken |
| adessive | — | érméinknél |
| illative | — | érméinkbe |
| sublative | — | érméinkre |
| allative | — | érméinkhez |
| elative | — | érméinkből |
| delative | — | érméinkről |
| ablative | — | érméinktől |
| non-attributive possessive - singular |
— | érméinké |
| non-attributive possessive - plural |
— | érméinkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.