örüntü

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورمك (örmek, “to plait, to interweave, to interlace”),[1] from Proto-Turkic *ör- (“to weave, to braid”),[2] morphologically ör- +‎ -ün +‎ -tü.

Pronunciation
  • IPA(key): /œ.ɾynˈty/

Noun

örüntü (definite accusative örüntüyü, plural örüntüler)

  1. A series of numbers, shapes, objects or events in a particular sequence; pattern.
    Synonym: desen

Declension
Inflection
Nominative örüntü
Definite accusative örüntüyü
Singular Plural
Nominative örüntü örüntüler
Definite accusative örüntüyü örüntüleri
Dative örüntüye örüntülere
Locative örüntüde örüntülerde
Ablative örüntüden örüntülerden
Genitive örüntünün örüntülerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular örüntüm örüntülerim
2nd singular örüntün örüntülerin
3rd singular örüntüsü örüntüleri
1st plural örüntümüz örüntülerimiz
2nd plural örüntünüz örüntüleriniz
3rd plural örüntüleri örüntüleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular örüntümü örüntülerimi
2nd singular örüntünü örüntülerini
3rd singular örüntüsünü örüntülerini
1st plural örüntümüzü örüntülerimizi
2nd plural örüntünüzü örüntülerinizi
3rd plural örüntülerini örüntülerini
Dative
Singular Plural
1st singular örüntüme örüntülerime
2nd singular örüntüne örüntülerine
3rd singular örüntüsüne örüntülerine
1st plural örüntümüze örüntülerimize
2nd plural örüntünüze örüntülerinize
3rd plural örüntülerine örüntülerine
Locative
Singular Plural
1st singular örüntümde örüntülerimde
2nd singular örüntünde örüntülerinde
3rd singular örüntüsünde örüntülerinde
1st plural örüntümüzde örüntülerimizde
2nd plural örüntünüzde örüntülerinizde
3rd plural örüntülerinde örüntülerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular örüntümden örüntülerimden
2nd singular örüntünden örüntülerinden
3rd singular örüntüsünden örüntülerinden
1st plural örüntümüzden örüntülerimizden
2nd plural örüntünüzden örüntülerinizden
3rd plural örüntülerinden örüntülerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular örüntümün örüntülerimin
2nd singular örüntünün örüntülerinin
3rd singular örüntüsünün örüntülerinin
1st plural örüntümüzün örüntülerimizin
2nd plural örüntünüzün örüntülerinizin
3rd plural örüntülerinin örüntülerinin

Derived terms
  • örüntü tanıma

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “اورمك”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 247
  2. Nişanyan, Sevan (2002–) “ör-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
  • “örüntü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.