łacinnik

Polish

Etymology

From łacina +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /waˈt͡ɕin.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -inɲik
  • Syllabification: ła‧cin‧nik

Noun

łacinnik m pers

  1. Latin teacher
  2. Latinist (scholar who studies the Latin language)
    Synonym: latynista
  3. (religion) Roman Catholic, Latin rite Catholic

Declension
Declension of łacinnik
singular plural
nominative łacinnik łacinnicy/łacinniki (deprecative)
genitive łacinnika łacinników
dative łacinnikowi łacinnikom
accusative łacinnika łacinników
instrumental łacinnikiem łacinnikami
locative łacinniku łacinnikach
vocative łacinniku łacinnicy

Further reading
  • łacinnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łacinnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.