ścigacz

Polish

Etymology

From ścigać +‎ -acz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕt͡ɕi.ɡat͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -iɡat͡ʂ
Syllabification: ści‧gacz

Noun

ścigacz m pers

(archaic) chaser (a person that chases)

Declension

Declension of ścigacz

	singular	plural
nominative	ścigacz	ścigacze
genitive	ścigacza	ścigaczy
dative	ścigaczowi	ścigaczom
accusative	ścigacza	ścigaczy
instrumental	ścigaczem	ścigaczami
locative	ścigaczu	ścigaczach
vocative	ścigaczu	ścigacze

Noun

ścigacz m inan

motor torpedo boat

Declension

Declension of ścigacz

	singular	plural
nominative	ścigacz	ścigacze
genitive	ścigacza	ścigaczy
dative	ścigaczowi	ścigaczom
accusative	ścigacz	ścigacze
instrumental	ścigaczem	ścigaczami
locative	ścigaczu	ścigaczach
vocative	ścigaczu	ścigacze

Related terms

verb

ścignąć pf

nouns

Further reading

ścigacz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.