ślepień

Polish

Etymology

From ślepy +‎ -eń.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕlɛ.pjɛɲ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛpjɛɲ
Syllabification: śle‧pień

Noun

ślepień m pers

(obsolete) a blind man or boy
Synonyms: ślepiec, niewidomy

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepnia	ślepni
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Noun

ślepień m animal

(regional) deer fly (dipteran of the genus Chrysops)
Synonym: ślepak

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepnia	ślepnie
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Noun

ślepień m inan

a natural beehive
Synonym: barć

Declension

Declension of ślepień

	singular	plural
nominative	ślepień	ślepnie
genitive	ślepnia	ślepni
dative	ślepniowi	ślepniom
accusative	ślepień	ślepnie
instrumental	ślepniem	ślepniami
locative	ślepniu	ślepniach
vocative	ślepniu	ślepnie

Further reading

ślepień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ślepień in Polish dictionaries at PWN
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ślepień on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.