świetlica

Polish

Etymology

From światło +‎ -ica.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕfjɛtˈli.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: świet‧li‧ca

Noun

świetlica f (diminutive świetliczka)

  1. dayroom, recreation room, common room, clubhouse

Declension
Declension of świetlica
singular plural
nominative świetlica świetlice
genitive świetlicy świetlic
dative świetlicy świetlicom
accusative świetlicę świetlice
instrumental świetlicą świetlicami
locative świetlicy świetlicach
vocative świetlico świetlice

Derived terms
nouns
  • świetlicowa
  • świetlicowy
  • świetliczanka

Further reading
  • świetlica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • świetlica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.