αδόκιμος
Greek
Adjective
αδόκιμος • (adókimos) m (feminine αδόκιμη, neuter αδόκιμο)
Declension
Declension of αδόκιμος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδόκιμος • | αδόκιμη • | αδόκιμο • | αδόκιμοι • | αδόκιμες • | αδόκιμα • |
| genitive | αδόκιμου • | αδόκιμης • | αδόκιμου • | αδόκιμων • | αδόκιμων • | αδόκιμων • |
| accusative | αδόκιμο • | αδόκιμη • | αδόκιμο • | αδόκιμους • | αδόκιμες • | αδόκιμα • |
| vocative | αδόκιμε • | αδόκιμη • | αδόκιμο • | αδόκιμοι • | αδόκιμες • | αδόκιμα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.