αληθινός

See also: ἀληθινός

Greek

Inherited from Ancient Greek ἀληθινός (alēthinós).

αληθινός • (alithinós) m (feminine αληθινή, neuter αληθινό)

Declension of αληθινός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αληθινός •	αληθινή •	αληθινό •	αληθινοί •	αληθινές •	αληθινά •
genitive	αληθινού •	αληθινής •	αληθινού •	αληθινών •	αληθινών •	αληθινών •
accusative	αληθινό •	αληθινή •	αληθινό •	αληθινούς •	αληθινές •	αληθινά •
vocative	αληθινέ •	αληθινή •	αληθινό •	αληθινοί •	αληθινές •	αληθινά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αληθινός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αληθινός, etc.)

αληθινός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.