αντίπαλος

Greek

Adjective

αντίπαλος • (antípalos) m (feminine αντίπαλη, neuter αντίπαλο)

  1. rival, competitor, enemy

Declension
Declension of αντίπαλος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντίπαλος • αντίπαλη • αντίπαλο • αντίπαλοι • αντίπαλες • αντίπαλα •
genitive αντίπαλου • αντίπαλης • αντίπαλου • αντίπαλων • αντίπαλων • αντίπαλων •
accusative αντίπαλο • αντίπαλη • αντίπαλο • αντίπαλους • αντίπαλες • αντίπαλα •
vocative αντίπαλε • αντίπαλη • αντίπαλο • αντίπαλοι • αντίπαλες • αντίπαλα •

Noun

αντίπαλος • (antípalos) m or f (plural αντίπαλοι)

  1. adversary, enemy, rival
  2. opponent, rival
  3. contestant, contender

Declension
declension of αντίπαλος
case     \     number singular plural
nominative αντίπαλος • αντίπαλοι •
genitive αντίπαλου •,  αντιπάλου • αντίπαλων •,  αντιπάλων •
accusative αντίπαλο • αντίπαλους •,  αντιπάλους •
vocative αντίπαλε • αντίπαλοι •
Second forms are formal. 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.