βλαβερός

Ancient Greek

Etymology

From βλᾰ́β(η) (bláb(ē), “harm, damage”) +‎ -ερός (-erós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bla.be.rós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bla.beˈros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βla.βeˈros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vla.veˈros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vla.veˈros/

Adjective

βλᾰβερός • (blaberós) m (feminine βλᾰβερᾱ́, neuter βλᾰβερόν); first/second declension

harmful, pernicious
Antonym: ὠφέλῐμος (ōphélimos)

Inflection

First and second declension of βλᾰβερός; βλᾰβερᾱ́; βλᾰβερόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βλᾰβερός blaberós	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερόν blaberón	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβεροί blaberoí	βλᾰβεραί blaberaí	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Genitive	βλᾰβεροῦ blaberoû	βλᾰβερᾶς blaberâs	βλᾰβεροῦ blaberoû	βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβεραῖν blaberaîn	βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβερῶν blaberôn	βλᾰβερῶν blaberôn	βλᾰβερῶν blaberôn
Dative	βλᾰβερῷ blaberôi	βλᾰβερᾷ blaberâi	βλᾰβερῷ blaberôi	βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβεραῖν blaberaîn	βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβεροῖς blaberoîs	βλᾰβεραῖς blaberaîs	βλᾰβεροῖς blaberoîs
Accusative	βλᾰβερόν blaberón	βλᾰβερᾱ́ν blaberā́n	βλᾰβερόν blaberón	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερούς blaberoús	βλᾰβερᾱ́ς blaberā́s	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Vocative	βλᾰβερέ blaberé	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερόν blaberón	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβεροί blaberoí	βλᾰβεραί blaberaí	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βλᾰβερῶς blaberôs			βλᾰβερώτερος blaberṓteros			βλᾰβερώτᾰτος blaberṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

βλᾰβεραυγής (blaberaugḗs)
βλᾰβερόμμᾰτος (blaberómmatos)

Descendants

> Greek: βλαβερός (vlaverós) (inherited)
→ Translingual: Blaberus

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek βλαβερός (blaberós),[1] from βλάβη (blábē).

Pronunciation

IPA^(key): /vla.veˈɾos/
Hyphenation: βλα‧βε‧ρός

Adjective

βλαβερός • (vlaverós) m (feminine βλαβερή, neuter βλαβερό)

harmful, damaging, deleterious

Declension

Declension of βλαβερός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βλαβερός •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβεροί •	βλαβερές •	βλαβερά •
genitive	βλαβερού •	βλαβερής •	βλαβερού •	βλαβερών •	βλαβερών •	βλαβερών •
accusative	βλαβερό •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβερούς •	βλαβερές •	βλαβερά •
vocative	βλαβερέ •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβεροί •	βλαβερές •	βλαβερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βλαβερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βλαβερός, etc.)

Related terms

βλαβερότητα f (vlaverótita)
and see: βλάβη f (vlávi, “harm”)

References

βλαβερός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] βλαβερός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

βλαβερός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Derived terms

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Related terms

References