διορατικότητα

Greek

Etymology

διορατικός (dioratikós, “insightful”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1884.

Noun

διορατικότητα • (dioratikótita) f (uncountable)

foresight, insight

Declension

διορατικότητα

case \ number	singular
nominative	διορατικότητα •
genitive	διορατικότητας •
accusative	διορατικότητα •
vocative	διορατικότητα •

See also

όραση f (órasi, “vision, eyesight”)
όραμα n (órama, “supernatural vision”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.