διπλός

Greek

Etymology

From Ancient Greek διπλοῦς (diploûs).

Adjective

διπλός • (diplós) m (feminine διπλή, neuter διπλό)

twofold, double, dual, dual purpose

Declension

Declension of διπλός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διπλός •	διπλή •	διπλό •	διπλοί •	διπλές •	διπλά •
genitive	διπλού •	διπλής •	διπλού •	διπλών •	διπλών •	διπλών •
accusative	διπλό •	διπλή •	διπλό •	διπλούς •	διπλές •	διπλά •
vocative	διπλέ •	διπλή •	διπλό •	διπλοί •	διπλές •	διπλά •

Related terms

διπλό n (dipló, “the two - of clubs, hearts, etc”)
διπλές f pl (diplés, “double-two in backgammon”)
δυο (dyo, “two”)
διπλάσιος (diplásios, “two-fold”)

See also

Greek number and measurement

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.