δολιότροπος

Ancient Greek

Etymology

From δόλιος (dólios, “deceitful”) +‎ τρόπος (trópos, “manner”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.li.ó.tro.pos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /do.liˈo.tro.pos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðo.liˈo.tro.pos/

Adjective

δολῐότροπος • (doliótropos) m or f (neuter δολῐότροπον); second declension

crafty

Inflection

Second declension of δολῐότροπος; δολῐότροπον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δολῐότροπος doliótropos	δολῐότροπον doliótropon	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐότροποι doliótropoi	δολῐότροπᾰ doliótropa
Genitive	δολῐοτρόπου doliotrópou	δολῐοτρόπου doliotrópou	δολῐοτρόποιν doliotrópoin	δολῐοτρόποιν doliotrópoin	δολῐοτρόπων doliotrópōn	δολῐοτρόπων doliotrópōn
Dative	δολῐοτρόπῳ doliotrópōi	δολῐοτρόπῳ doliotrópōi	δολῐοτρόποιν doliotrópoin	δολῐοτρόποιν doliotrópoin	δολῐοτρόποις doliotrópois	δολῐοτρόποις doliotrópois
Accusative	δολῐότροπον doliótropon	δολῐότροπον doliótropon	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐοτρόπους doliotrópous	δολῐότροπᾰ doliótropa
Vocative	δολῐότροπε doliótrope	δολῐότροπον doliótropon	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐοτρόπω doliotrópō	δολῐότροποι doliótropoi	δολῐότροπᾰ doliótropa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δολῐοτρόπως doliotrópōs		δολῐοτροπώτερος doliotropṓteros		δολῐοτροπώτᾰτος doliotropṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.