δουλέμπορος

Greek

Etymology

From δούλος (doúlos, “slave”) +‎ έμπορος (émporos, “merchant”).

Noun

δουλέμπορος • (doulémporos) m (plural δουλέμποροι)

  1. slave trader, people trafficker

Declension
declension of δουλέμπορος
case     \     number singular plural
nominative δουλέμπορος • δουλέμποροι •
genitive δουλεμπόρου • δουλεμπόρων •
accusative δουλέμπορο • δουλεμπόρους •
vocative δουλέμπορε • δουλέμποροι •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.