εύφλεκτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὔφλεκτος (eúphlektos).

Adjective

εύφλεκτος • (éfflektos) m

  1. flammable, inflammable
  2. combustible
  3. (figuratively) excitable, volatile, touchy

Declension
Declension of εύφλεκτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εύφλεκτος • εύφλεκτη • εύφλεκτο • εύφλεκτοι • εύφλεκτες • εύφλεκτα •
genitive εύφλεκτου • εύφλεκτης • εύφλεκτου • εύφλεκτων • εύφλεκτων • εύφλεκτων •
accusative εύφλεκτο • εύφλεκτη • εύφλεκτο • εύφλεκτους • εύφλεκτες • εύφλεκτα •
vocative εύφλεκτε • εύφλεκτη • εύφλεκτο • εύφλεκτοι • εύφλεκτες • εύφλεκτα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύφλεκτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύφλεκτος, etc.)

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.