θέλγω

Ancient Greek

Etymology

Unexplained. Several unconvincing hypotheses: that is related to Lithuanian žvelgiù (“to look at”) (connecting it as "enchanting by an evil look"); to Sanskrit ह्वरते (hvarate, “to turn, diverge”) with Greek enlargment -γ-; to Germanic words like Old English dolg (“wound, scar”) and Old High German tolg (“wound”), both from Proto-Germanic *dulgą.

Pronunciation
 

Verb

θέλγω • (thélgō)

  1. to charm, enchant, bewitch
    Synonym: κηλέω (kēléō)
  2. to cheat, cozen
  3. to charm, beguile, deceive

Inflection
   Present: θέλγω, θέλγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θέλγω θέλγεις θέλγει θέλγετον θέλγετον θέλγομεν θέλγετε θέλγουσῐ(ν)
subjunctive θέλγω θέλγῃς θέλγῃ θέλγητον θέλγητον θέλγωμεν θέλγητε θέλγωσῐ(ν)
optative θέλγοιμῐ θέλγοις θέλγοι θέλγοιτον θελγοίτην θέλγοιμεν θέλγοιτε θέλγοιεν
imperative   θέλγε θελγέτω θέλγετον θελγέτων   θέλγετε θελγόντων
middle/
passive		 indicative θέλγομαι θέλγῃ,
θέλγει		 θέλγεται θέλγεσθον θέλγεσθον θελγόμεθᾰ θέλγεσθε θέλγονται
subjunctive θέλγωμαι θέλγῃ θέλγηται θέλγησθον θέλγησθον θελγώμεθᾰ θέλγησθε θέλγωνται
optative θελγοίμην θέλγοιο θέλγοιτο θέλγοισθον θελγοίσθην θελγοίμεθᾰ θέλγοισθε θέλγοιντο
imperative   θέλγου θελγέσθω θέλγεσθον θελγέσθων   θέλγεσθε θελγέσθων
active middle/passive
infinitive θέλγειν θέλγεσθαι
participle m θέλγων θελγόμενος
f θέλγουσᾰ θελγομένη
n θέλγον θελγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: θέλγεσκον, θελγεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θέλγεσκον θέλγεσκες θέλγεσκε(ν) θελγέσκετον θελγεσκέτην θελγέσκομεν θελγέσκετε θέλγεσκον
middle/
passive		 indicative θελγεσκόμην θελγέσκου θελγέσκετο θελγέσκεσθον θελγεσκέσθην θελγεσκόμε(σ)θᾰ θελγέσκεσθε θελγέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θέλξω, θέλξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θέλξω θέλξεις θέλξει θέλξετον θέλξετον θέλξομεν θέλξετε θέλξουσῐ(ν)
optative θέλξοιμῐ θέλξοις θέλξοι θέλξοιτον θελξοίτην θέλξοιμεν θέλξοιτε θέλξοιεν
middle indicative θέλξομαι θέλξῃ,
θέλξει		 θέλξεται θέλξεσθον θέλξεσθον θελξόμεθᾰ θέλξεσθε θέλξονται
optative θελξοίμην θέλξοιο θέλξοιτο θέλξοισθον θελξοίσθην θελξοίμεθᾰ θέλξοισθε θέλξοιντο
active middle
infinitive θέλξειν θέλξεσθαι
participle m θέλξων θελξόμενος
f θέλξουσᾰ θελξομένη
n θέλξον θελξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔθελξᾰ, ἐθελξᾰ́μην, ἐθέλχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθελξᾰ ἔθελξᾰς ἔθελξε(ν) ἐθέλξᾰτον ἐθελξᾰ́την ἐθέλξᾰμεν ἐθέλξᾰτε ἔθελξᾰν
subjunctive θέλξω θέλξῃς θέλξῃ θέλξητον θέλξητον θέλξωμεν θέλξητε θέλξωσῐ(ν)
optative θέλξαιμῐ θέλξειᾰς,
θέλξαις		 θέλξειε(ν),
θέλξαι		 θέλξαιτον θελξαίτην θέλξαιμεν θέλξαιτε θέλξειᾰν,
θέλξαιεν
imperative   θέλξον θελξᾰ́τω θέλξᾰτον θελξᾰ́των   θέλξᾰτε θελξᾰ́ντων
middle indicative ἐθελξᾰ́μην ἐθέλξω ἐθέλξᾰτο ἐθέλξᾰσθον ἐθελξᾰ́σθην ἐθελξᾰ́μεθᾰ ἐθέλξᾰσθε ἐθέλξᾰντο
subjunctive θέλξωμαι θέλξῃ θέλξηται θέλξησθον θέλξησθον θελξώμεθᾰ θέλξησθε θέλξωνται
optative θελξαίμην θέλξαιο θέλξαιτο θέλξαισθον θελξαίσθην θελξαίμεθᾰ θέλξαισθε θέλξαιντο
imperative   θέλξαι θελξᾰ́σθω θέλξᾰσθον θελξᾰ́σθων   θέλξᾰσθε θελξᾰ́σθων
passive indicative ἐθέλχθην ἐθέλχθης ἐθέλχθη ἐθέλχθητον ἐθελχθήτην ἐθέλχθημεν ἐθέλχθητε ἐθέλχθησᾰν
subjunctive θελχθῶ θελχθῇς θελχθῇ θελχθῆτον θελχθῆτον θελχθῶμεν θελχθῆτε θελχθῶσῐ(ν)
optative θελχθείην θελχθείης θελχθείη θελχθεῖτον,
θελχθείητον		 θελχθείτην,
θελχθειήτην		 θελχθεῖμεν,
θελχθείημεν		 θελχθεῖτε,
θελχθείητε		 θελχθεῖεν,
θελχθείησᾰν
imperative   θέλχθητῐ θελχθήτω θέλχθητον θελχθήτων   θέλχθητε θελχθέντων
active middle passive
infinitive θέλξαι θέλξᾰσθαι θελχθῆναι
participle m θέλξᾱς θελξᾰ́μενος θελχθείς
f θέλξᾱσᾰ θελξᾰμένη θελχθεῖσᾰ
n θέλξᾰν θελξᾰ́μενον θελχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • δῐᾰθέλγω (diathélgō)
  • ἐπῐθέλγω (epithélgō)
  • θέλγητρον (thélgētron)
  • θέλγμᾰ (thélgma)
  • θελκτήρ (thelktḗr)
  • θελκτήρῐον (thelktḗrion)
  • θελκτήρῐος (thelktḗrios)
  • θέλκτρον (thélktron)
  • θελκτῐκός (thelktikós)
  • θελξῐεπής (thelxiepḗs)
  • θελξῐ́μβροτος (thelxímbrotos)
  • θελξῐμελής (thelximelḗs)
  • θελξῐ́νοος (thelxínoos)
  • θελξῐ́πῐκρος (thelxípikros)
  • θέλξῐς (thélxis)
  • θελξῐ́φρων (thelxíphrōn)
  • κᾰτᾰθέλγω (katathélgō)
  • πᾰρᾰθέλγω (parathélgō)

Further reading
  • “θέλγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “θέλγω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “θέλγω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • θέλγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • θέλγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.