ισομερής

Greek

Etymology

From Koine Greek ἰσομερής (isomerḗs).

Adjective

ισομερής • (isomerís) m (feminine ισομερής, neuter ισομερές)

  1. of equal parts
  2. (chemistry) isomeric

Declension
Declension of ισομερής
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ισομερής • ισομερής • ισομερές • ισομερείς • ισομερείς • ισομερή •
genitive ισομερούς • ισομερούς • ισομερούς • ισομερών • ισομερών • ισομερών •
accusative ισομερή • ισομερή • ισομερές • ισομερείς • ισομερείς • ισομερή •
vocative ισομερή • / ισομερής • ισομερής • ισομερές • ισομερείς • ισομερείς • ισομερή •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.