κακόμοιρος

Ancient Greek

From κακο- (kako-, “bad”) +‎ μοῖρα (moîra, “fate, lot”) +‎ -ος (-os).

κᾰκόμοιρος • (kakómoiros) m or f (neuter κᾰκόμοιρον); second declension

Second declension of κᾰκόμοιρος; κᾰκόμοιρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κᾰκόμοιρος kakómoiros	κᾰκόμοιρον kakómoiron	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκόμοιροι kakómoiroi	κᾰκόμοιρᾰ kakómoira
Genitive	κᾰκομοίρου kakomoírou	κᾰκομοίρου kakomoírou	κᾰκομοίροιν kakomoíroin	κᾰκομοίροιν kakomoíroin	κᾰκομοίρων kakomoírōn	κᾰκομοίρων kakomoírōn
Dative	κᾰκομοίρῳ kakomoírōi	κᾰκομοίρῳ kakomoírōi	κᾰκομοίροιν kakomoíroin	κᾰκομοίροιν kakomoíroin	κᾰκομοίροις kakomoírois	κᾰκομοίροις kakomoírois
Accusative	κᾰκόμοιρον kakómoiron	κᾰκόμοιρον kakómoiron	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκομοίρους kakomoírous	κᾰκόμοιρᾰ kakómoira
Vocative	κᾰκόμοιρε kakómoire	κᾰκόμοιρον kakómoiron	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκομοίρω kakomoírō	κᾰκόμοιροι kakómoiroi	κᾰκόμοιρᾰ kakómoira
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κᾰκομοίρως kakomoírōs		κᾰκομοιρότερος kakomoiróteros		κᾰκομοιρότᾰτος kakomoirótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.