κλούβιος

Greek

Etymology

From κλουβί (klouví).

Adjective

κλούβιος • (kloúvios) m (feminine κλούβια, neuter κλούβιο)

  1. addled (inviable)
  2. (figuratively, for mind): having a mental retardation

Declension
Declension of κλούβιος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κλούβιος • κλούβια • κλούβιο • κλούβιοι • κλούβιες • κλούβια •
genitive κλούβιου • κλούβιας • κλούβιου • κλούβιων • κλούβιων • κλούβιων •
accusative κλούβιο • κλούβια • κλούβιο • κλούβιους • κλούβιες • κλούβια •
vocative κλούβιε • κλούβια • κλούβιο • κλούβιοι • κλούβιες • κλούβια •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κλούβιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κλούβιος, etc.)

Derived terms
  • κλουβιάζω (klouviázo)
  • κλούβιασμα (kloúviasma)

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.