κουλός

Greek

Adjective

κουλός • (koulós) m

  1. handless, having one or no hands at all

Declension
Declension of κουλός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κουλός • κουλή • κουλό • κουλοί • κουλές • κουλά •
genitive κουλού • κουλής • κουλού • κουλών • κουλών • κουλών •
accusative κουλό • κουλή • κουλό • κουλούς • κουλές • κουλά •
vocative κουλέ • κουλή • κουλό • κουλοί • κουλές • κουλά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κουλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κουλός, etc.)
  • κουλαμάρα f (koulamára)
  • κουλό (kouló)

See also
  • μονόχειρας (monócheiras)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.