κτείνας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktěː.naːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkti.nas/

Participle

κτείνᾱς • (kteínās) m (feminine κτείνᾱσᾰ, neuter κτεῖνᾰν); first/second declension

aorist active participle of κτείνω (kteínō)

Declension

First and third declension of κτείνᾱς; κτείνᾱσᾰ; κτεῖνᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsa	κτεῖνᾰν kteînan	κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante	κτείνᾰντες kteínantes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Genitive	κτείνᾰντος kteínantos	κτεινᾱ́σης kteinā́sēs	κτείνᾰντος kteínantos	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτεινᾰ́ντων kteinántōn	κτεινᾱσῶν kteināsôn	κτεινᾰ́ντων kteinántōn
Dative	κτείνᾰντῐ kteínanti	κτεινᾱ́σῃ kteinā́sēi	κτείνᾰντῐ kteínanti	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsi(n)	κτεινᾱ́σαις kteinā́sais	κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsi(n)
Accusative	κτείνᾰντᾰ kteínanta	κτείνᾱσᾰν kteínāsan	κτεῖνᾰν kteînan	κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante	κτείνᾰντᾰς kteínantas	κτεινᾱ́σᾱς kteinā́sās	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Vocative	κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsa	κτεῖνᾰν kteînan	κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante	κτείνᾰντες kteínantes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κτεινᾰ́ντως kteinántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.