μονόκλινος

Greek

Adjective

μονόκλινος • (monóklinos) m (feminine μονόκλινη, neuter μονόκλινο)

single (especially of a single room)

Declension

Declension of μονόκλινος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονόκλινος •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινοι •	μονόκλινες •	μονόκλινα •
genitive	μονόκλινου •	μονόκλινης •	μονόκλινου •	μονόκλινων •	μονόκλινων •	μονόκλινων •
accusative	μονόκλινο •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινους •	μονόκλινες •	μονόκλινα •
vocative	μονόκλινε •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινοι •	μονόκλινες •	μονόκλινα •

Related terms

μονόκλινο n (monóklino, “single room”)
δίκλινο n (díklino, “double room”)
δίκλινος (díklinos, “double”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.