παράλογος

Greek

Etymology

From Ancient Greek παράλογος (parálogos).

Adjective

παράλογος • (parálogos) m (feminine παράλογη, neuter παράλογο)

  1. illogical, unreasonable, absurd

Declension
Declension of παράλογος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative παράλογος • παράλογη • παράλογο • παράλογοι • παράλογες • παράλογα •
genitive παράλογου • παράλογης • παράλογου • παράλογων • παράλογων • παράλογων •
accusative παράλογο • παράλογη • παράλογο • παράλογους • παράλογες • παράλογα •
vocative παράλογε • παράλογη • παράλογο • παράλογοι • παράλογες • παράλογα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παράλογος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παράλογος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.