φαρμακοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From φάρμακον (phármakon, “drug”) +‎ -φόρος (-phóros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰar.ma.ko.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰar.ma.koˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸar.ma.koˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /far.ma.koˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /far.ma.koˈfo.ros/

Adjective

φᾰρμᾰκοφόρος • (pharmakophóros) m or f (neuter φᾰρμᾰκοφόρον); second declension

producing drugs

Declension

Second declension of φᾰρμᾰκοφόρος; φᾰρμᾰκοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φᾰρμᾰκοφόρος pharmakophóros	φᾰρμᾰκοφόρον pharmakophóron	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόροι pharmakophóroi	φᾰρμᾰκοφόρᾰ pharmakophóra
Genitive	φᾰρμᾰκοφόρου pharmakophórou	φᾰρμᾰκοφόρου pharmakophórou	φᾰρμᾰκοφόροιν pharmakophóroin	φᾰρμᾰκοφόροιν pharmakophóroin	φᾰρμᾰκοφόρων pharmakophórōn	φᾰρμᾰκοφόρων pharmakophórōn
Dative	φᾰρμᾰκοφόρῳ pharmakophórōi	φᾰρμᾰκοφόρῳ pharmakophórōi	φᾰρμᾰκοφόροιν pharmakophóroin	φᾰρμᾰκοφόροιν pharmakophóroin	φᾰρμᾰκοφόροις pharmakophórois	φᾰρμᾰκοφόροις pharmakophórois
Accusative	φᾰρμᾰκοφόρον pharmakophóron	φᾰρμᾰκοφόρον pharmakophóron	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόρους pharmakophórous	φᾰρμᾰκοφόρᾰ pharmakophóra
Vocative	φᾰρμᾰκοφόρε pharmakophóre	φᾰρμᾰκοφόρον pharmakophóron	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόρω pharmakophórō	φᾰρμᾰκοφόροι pharmakophóroi	φᾰρμᾰκοφόρᾰ pharmakophóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φᾰρμᾰκοφόρως pharmakophórōs		φᾰρμᾰκοφορώτερος pharmakophorṓteros		φᾰρμᾰκοφορώτᾰτος pharmakophorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.