φιλοδέσποτος

Ancient Greek

Etymology

From φῐλο- (philo-, “loving”) +‎ δεσπότης (despótēs, “master, ruler”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lo.dés.po.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.loˈdes.po.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.loˈðes.po.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.loˈðes.po.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.loˈðes.po.tos/

Adjective

φῐλοδέσποτος • (philodéspotos) m or f (neuter φῐλοδέσποτον); second declension

loving one's lord or master

Inflection

Second declension of φῐλοδέσποτος; φῐλοδέσποτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλοδέσποτος philodéspotos	φῐλοδέσποτον philodéspoton	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδέσποτοι philodéspotoi	φῐλοδέσποτᾰ philodéspota
Genitive	φῐλοδεσπότου philodespótou	φῐλοδεσπότου philodespótou	φῐλοδεσπότοιν philodespótoin	φῐλοδεσπότοιν philodespótoin	φῐλοδεσπότων philodespótōn	φῐλοδεσπότων philodespótōn
Dative	φῐλοδεσπότῳ philodespótōi	φῐλοδεσπότῳ philodespótōi	φῐλοδεσπότοιν philodespótoin	φῐλοδεσπότοιν philodespótoin	φῐλοδεσπότοις philodespótois	φῐλοδεσπότοις philodespótois
Accusative	φῐλοδέσποτον philodéspoton	φῐλοδέσποτον philodéspoton	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδεσπότους philodespótous	φῐλοδέσποτᾰ philodéspota
Vocative	φῐλοδέσποτε philodéspote	φῐλοδέσποτον philodéspoton	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδεσπότω philodespótō	φῐλοδέσποτοι philodéspotoi	φῐλοδέσποτᾰ philodéspota
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐλοδεσπότως philodespótōs		φῐλοδεσποτώτερος philodespotṓteros		φῐλοδεσποτώτᾰτος philodespotṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

φῐλοδέσποτέω (philodéspotéō)