φυλάττω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.lát.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈlat.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈlat.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈlat.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈla.to/

Verb

φυλάττω • (phuláttō)

Attic form of φυλάσσω (phulássō)

Inflection

Present: φυλάττω, φυλάττομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φυλάττω	φυλάττεις	φυλάττει	φυλάττετον	φυλάττετον	φυλάττομεν	φυλάττετε	φυλάττουσῐ(ν)
	subjunctive	φυλάττω	φυλάττῃς	φυλάττῃ	φυλάττητον	φυλάττητον	φυλάττωμεν	φυλάττητε	φυλάττωσῐ(ν)
	optative	φυλάττοιμῐ	φυλάττοις	φυλάττοι	φυλάττοιτον	φυλαττοίτην	φυλάττοιμεν	φυλάττοιτε	φυλάττοιεν
	imperative		φύλαττε	φυλαττέτω	φυλάττετον	φυλαττέτων		φυλάττετε	φυλαττόντων
middle/ passive	indicative	φυλάττομαι	φυλάττῃ, φυλάττει	φυλάττεται	φυλάττεσθον	φυλάττεσθον	φυλαττόμεθᾰ	φυλάττεσθε	φυλάττονται
	subjunctive	φυλάττωμαι	φυλάττῃ	φυλάττηται	φυλάττησθον	φυλάττησθον	φυλαττώμεθᾰ	φυλάττησθε	φυλάττωνται
	optative	φυλαττοίμην	φυλάττοιο	φυλάττοιτο	φυλάττοισθον	φυλαττοίσθην	φυλαττοίμεθᾰ	φυλάττοισθε	φυλάττοιντο
	imperative		φυλάττου	φυλαττέσθω	φυλάττεσθον	φυλαττέσθων		φυλάττεσθε	φυλαττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φυλάττειν				φυλάττεσθαι
participle	m	φυλάττων				φυλαττόμενος
	f	φυλάττουσᾰ				φυλαττομένη
	n	φυλᾶττον				φυλαττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐφύλαττον, ἐφυλαττόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφύλαττον	ἐφύλαττες	ἐφύλαττε(ν)	ἐφυλάττετον	ἐφυλαττέτην	ἐφυλάττομεν	ἐφυλάττετε	ἐφύλαττον
middle/ passive	indicative	ἐφυλαττόμην	ἐφυλάττου	ἐφυλάττετο	ἐφυλάττεσθον	ἐφυλαττέσθην	ἐφυλαττόμεθᾰ	ἐφυλάττεσθε	ἐφυλάττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: φυλάξω, φυλάξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φυλάξω	φυλάξεις	φυλάξει	φυλάξετον	φυλάξετον	φυλάξομεν	φυλάξετε	φυλάξουσῐ(ν)
active	optative	φυλάξοιμῐ	φυλάξοις	φυλάξοι	φυλάξοιτον	φυλαξοίτην	φυλάξοιμεν	φυλάξοιτε	φυλάξοιεν
middle	indicative	φυλάξομαι	φυλάξῃ, φυλάξει	φυλάξεται	φυλάξεσθον	φυλάξεσθον	φυλαξόμεθᾰ	φυλάξεσθε	φυλάξονται
middle	optative	φυλαξοίμην	φυλάξοιο	φυλάξοιτο	φυλάξοισθον	φυλαξοίσθην	φυλαξοίμεθᾰ	φυλάξοισθε	φυλάξοιντο
		active			middle
infinitive		φυλάξειν			φυλάξεσθαι
participle	m	φυλάξων			φυλαξόμενος
	f	φυλάξουσᾰ			φυλαξομένη
	n	φυλᾶξον			φυλαξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.