اتكل

South Levantine Arabic

Root
و ك ل‎
1 term

اتّكل • (ittakal) VIII (present بتّكل‎ (bittakel))

to rely on or trust in (something or someone) (+ على‎)
Synonym: اعتمد‎ (iʕtamad)

Conjugation of اتّكل (ittakal)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	اتّكلت (ittakalt)	اتّكلت (ittakalt)	اتّكل (ittakal)	اتّكلنا (ittakalna)	اتّكلتو (ittakaltu)	اتّكلو (ittakalu)
past	f	اتّكلت (ittakalt)	اتّكلتي (ittakalti)	اتّكلت (ittakalat)	اتّكلنا (ittakalna)	اتّكلتو (ittakaltu)	اتّكلو (ittakalu)
present	m	بتّكل (battakel)	بتتّكل (btittakel)	بتّكل (bittakel)	منتّكل (mnittakel)	بتتّكلو (btittaklu)	بتّكلو (bittaklu)
present	f	بتّكل (battakel)	بتتّكلي (btittakli)	بتتّكل (btittakel)	منتّكل (mnittakel)	بتتّكلو (btittaklu)	بتّكلو (bittaklu)
subjunctive	m	اتّكل (attakel)	تتّكل (tittakel)	يتّكل (yittakel)	نتّكل (nittakel)	تتّكلو (tittaklu)	يتّكلو (yittaklu)
subjunctive	f	اتّكل (attakel)	تتّكلي (tittakli)	تتّكل (tittakel)	نتّكل (nittakel)	تتّكلو (tittaklu)	يتّكلو (yittaklu)
imperative	m		اتّكل (ittakel)			اتّكلو (ittaklu)
imperative	f		اتّكلي (ittakli)			اتّكلو (ittaklu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.