اختتن
Arabic
| Root |
|---|
| خ ت ن (ḵ-t-n) |
Verb
اِخْتَتَنَ • (iḵtatana) VIII, non-past يَخْتَتِنُ (yaḵtatinu)
- (transitive) to circumcise
- (intransitive) to be circumcised
Conjugation
Conjugation of
اِخْتَتَنَ
(form-VIII sound)| verbal noun الْمَصْدَر |
iḵtitān | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُخْتَتِن muḵtatin | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُخْتَتَن muḵtatan | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | iḵtatantu |
iḵtatanta |
iḵtatana |
اِخْتَتَنْتُمَا iḵtatantumā |
iḵtatanā |
iḵtatannā |
iḵtatantum |
iḵtatanū | |||
| f | iḵtatanti |
iḵtatanat |
اِخْتَتَنَتَا iḵtatanatā |
iḵtatantunna |
iḵtatanna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaḵtatinu |
taḵtatinu |
yaḵtatinu |
تَخْتَتِنَانِ taḵtatināni |
يَخْتَتِنَانِ yaḵtatināni |
naḵtatinu |
taḵtatinūna |
yaḵtatinūna | |||
| f | taḵtatinīna |
taḵtatinu |
تَخْتَتِنَانِ taḵtatināni |
taḵtatinna |
yaḵtatinna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaḵtatina |
taḵtatina |
yaḵtatina |
تَخْتَتِنَا taḵtatinā |
يَخْتَتِنَا yaḵtatinā |
naḵtatina |
taḵtatinū |
yaḵtatinū | |||
| f | taḵtatinī |
taḵtatina |
تَخْتَتِنَا taḵtatinā |
taḵtatinna |
yaḵtatinna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaḵtatin |
taḵtatin |
yaḵtatin |
تَخْتَتِنَا taḵtatinā |
يَخْتَتِنَا yaḵtatinā |
naḵtatin |
taḵtatinū |
yaḵtatinū | |||
| f | taḵtatinī |
taḵtatin |
تَخْتَتِنَا taḵtatinā |
taḵtatinna |
yaḵtatinna | |||||||
| imperative الْأَمْر |
m | iḵtatin |
iḵtatinā |
iḵtatinū |
||||||||
| f | iḵtatinī |
iḵtatinna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | uḵtutintu |
uḵtutinta |
uḵtutina |
اُخْتُتِنْتُمَا uḵtutintumā |
uḵtutinā |
uḵtutinnā |
uḵtutintum |
uḵtutinū | |||
| f | uḵtutinti |
uḵtutinat |
اُخْتُتِنَتَا uḵtutinatā |
uḵtutintunna |
uḵtutinna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḵtatanu |
tuḵtatanu |
yuḵtatanu |
تُخْتَتَنَانِ tuḵtatanāni |
يُخْتَتَنَانِ yuḵtatanāni |
nuḵtatanu |
tuḵtatanūna |
yuḵtatanūna | |||
| f | tuḵtatanīna |
tuḵtatanu |
تُخْتَتَنَانِ tuḵtatanāni |
tuḵtatanna |
yuḵtatanna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḵtatana |
tuḵtatana |
yuḵtatana |
تُخْتَتَنَا tuḵtatanā |
يُخْتَتَنَا yuḵtatanā |
nuḵtatana |
tuḵtatanū |
yuḵtatanū | |||
| f | tuḵtatanī |
tuḵtatana |
تُخْتَتَنَا tuḵtatanā |
tuḵtatanna |
yuḵtatanna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḵtatan |
tuḵtatan |
yuḵtatan |
تُخْتَتَنَا tuḵtatanā |
يُخْتَتَنَا yuḵtatanā |
nuḵtatan |
tuḵtatanū |
yuḵtatanū | |||
| f | tuḵtatanī |
tuḵtatan |
تُخْتَتَنَا tuḵtatanā |
tuḵtatanna |
yuḵtatanna | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.