اعتلاء
Arabic
| Root |
|---|
| ع ل ي (ʕ-l-y) |
Pronunciation
- IPA(key): /iʕ.ti.laːʔ/
Noun
اِعْتِلَاء • (iʕtilāʔ) m
Declension
Declension of noun اِعْتِلَاء (iʕtilāʔ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِعْتِلَاء iʕtilāʔ |
الِاعْتِلَاء al-iʕtilāʔ |
اِعْتِلَاء iʕtilāʔ |
| Nominative | اِعْتِلَاءٌ iʕtilāʔun |
الِاعْتِلَاءُ al-iʕtilāʔu |
اِعْتِلَاءُ iʕtilāʔu |
| Accusative | اِعْتِلَاءً iʕtilāʔan |
الِاعْتِلَاءَ al-iʕtilāʔa |
اِعْتِلَاءَ iʕtilāʔa |
| Genitive | اِعْتِلَاءٍ iʕtilāʔin |
الِاعْتِلَاءِ al-iʕtilāʔi |
اِعْتِلَاءِ iʕtilāʔi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.