انفلق

Arabic

Root
ف ل ق (f-l-q)

Pronunciation

IPA^(key): /in.fa.la.qa/

Verb

اِنْفَلَقَ • (infalaqa) VII, non-past يَنْفَلِقُ‎ (yanfaliqu)

to become split, to become cleft, to become cloven, to crack

Conjugation

Conjugation of

اِنْفَلَقَ

(form-VII sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِنْفِلَاق infilāq
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْفَلِق munfaliq
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْفَلَقْتُ infalaqtu	اِنْفَلَقْتَ infalaqta	اِنْفَلَقَ infalaqa	اِنْفَلَقْتُمَا infalaqtumā	اِنْفَلَقَا infalaqā	اِنْفَلَقْنَا infalaqnā	اِنْفَلَقْتُمْ infalaqtum	اِنْفَلَقُوا infalaqū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْفَلَقْتُ infalaqtu	اِنْفَلَقْتِ infalaqti	اِنْفَلَقَتْ infalaqat	اِنْفَلَقْتُمَا infalaqtumā	اِنْفَلَقَتَا infalaqatā	اِنْفَلَقْنَا infalaqnā	اِنْفَلَقْتُنَّ infalaqtunna	اِنْفَلَقْنَ infalaqna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْفَلِقُ ʔanfaliqu	تَنْفَلِقُ tanfaliqu	يَنْفَلِقُ yanfaliqu	تَنْفَلِقَانِ tanfaliqāni	يَنْفَلِقَانِ yanfaliqāni	نَنْفَلِقُ nanfaliqu	تَنْفَلِقُونَ tanfaliqūna	يَنْفَلِقُونَ yanfaliqūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَنْفَلِقُ ʔanfaliqu	تَنْفَلِقِينَ tanfaliqīna	تَنْفَلِقُ tanfaliqu	تَنْفَلِقَانِ tanfaliqāni	تَنْفَلِقَانِ tanfaliqāni	نَنْفَلِقُ nanfaliqu	تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْفَلِقَ ʔanfaliqa	تَنْفَلِقَ tanfaliqa	يَنْفَلِقَ yanfaliqa	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	يَنْفَلِقَا yanfaliqā	نَنْفَلِقَ nanfaliqa	تَنْفَلِقُوا tanfaliqū	يَنْفَلِقُوا yanfaliqū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْفَلِقَ ʔanfaliqa	تَنْفَلِقِي tanfaliqī	تَنْفَلِقَ tanfaliqa	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	نَنْفَلِقَ nanfaliqa	تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْفَلِقْ ʔanfaliq	تَنْفَلِقْ tanfaliq	يَنْفَلِقْ yanfaliq	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	يَنْفَلِقَا yanfaliqā	نَنْفَلِقْ nanfaliq	تَنْفَلِقُوا tanfaliqū	يَنْفَلِقُوا yanfaliqū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْفَلِقْ ʔanfaliq	تَنْفَلِقِي tanfaliqī	تَنْفَلِقْ tanfaliq	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	تَنْفَلِقَا tanfaliqā	نَنْفَلِقْ nanfaliq	تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna
imperative الْأَمْر	m		اِنْفَلِقْ infaliq		اِنْفَلِقَا infaliqā			اِنْفَلِقُوا infaliqū
imperative الْأَمْر	f		اِنْفَلِقِي infaliqī		اِنْفَلِقَا infaliqā			اِنْفَلِقْنَ infaliqna

References

“انفلق” in Almaany
Freytag, Georg (1835) “انفلق”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎ (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 370
Lane, Edward William (1863) “انفلق”, in Arabic-English Lexicon‎, London: Williams & Norgate, page 2441
Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “انفلق”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎ (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 981

Hijazi Arabic

Root
ف ل ق
1 term

Etymology

From Arabic اِنْفَلَقَ (infalaqa).

Pronunciation

IPA^(key): /an.fa.laɡ/

Verb

انفلق • (anfalag) VII (non-past يِنْفَلِق (yinfalig))

to become split, to crack
to get sad
Synonym: زِعِل (ziʕil)

Conjugation

Conjugation of انفلق (anfalag)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	انفلقت (anfalagt)	انفلقت (anfalagt)	انفلق (anfalag)	انفلقنا (anfalagna)	انفلقتوا (anfalagtu)	انفلقوا (anfalagu)
past	f	انفلقت (anfalagt)	انفلقتي (anfalagti)	انفلقت (anfalagat)	انفلقنا (anfalagna)	انفلقتوا (anfalagtu)	انفلقوا (anfalagu)
non-past	m	أنفلق (anfalig)	تنفلق (tinfalig)	ينفلق (yinfalig)	ننفلق (ninfalig)	تنفلقوا (tinfalgu)	ينفلقوا (yinfalgu)
non-past	f	أنفلق (anfalig)	تنفلقي (tinfalgi)	تنفلق (tinfalig)	ننفلق (ninfalig)	تنفلقوا (tinfalgu)	ينفلقوا (yinfalgu)
imperative	m		انفلق (anfalig)			انفلقوا (anfalgu)
imperative	f		انفلقي (anfalgi)			انفلقوا (anfalgu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.