تفرغ
Arabic
| Root |
|---|
| ف ر غ (f-r-ḡ) |
Etymology 1
Morphologically from the root ف ر غ (f-r-ḡ).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.far.ra.ɣa/
Verb
تَفَرَّغَ • (tafarraḡa) V, non-past يَتَفَرَّغُ (yatafarraḡu)
Conjugation
Conjugation of
تَفَرَّغَ
(form-V sound)| verbal noun الْمَصْدَر |
tafarruḡ | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutafarriḡ | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutafarraḡ | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | تَفَرَّغْتُ tafarraḡtu |
تَفَرَّغْتَ tafarraḡta |
tafarraḡa |
تَفَرَّغْتُمَا tafarraḡtumā |
تَفَرَّغَا tafarraḡā |
تَفَرَّغْنَا tafarraḡnā |
تَفَرَّغْتُمْ tafarraḡtum |
تَفَرَّغُوا tafarraḡū | |||
| f | تَفَرَّغْتِ tafarraḡti |
تَفَرَّغَتْ tafarraḡat |
تَفَرَّغَتَا tafarraḡatā |
تَفَرَّغْتُنَّ tafarraḡtunna |
تَفَرَّغْنَ tafarraḡna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَتَفَرَّغُ ʔatafarraḡu |
تَتَفَرَّغُ tatafarraḡu |
يَتَفَرَّغُ yatafarraḡu |
تَتَفَرَّغَانِ tatafarraḡāni |
يَتَفَرَّغَانِ yatafarraḡāni |
نَتَفَرَّغُ natafarraḡu |
تَتَفَرَّغُونَ tatafarraḡūna |
يَتَفَرَّغُونَ yatafarraḡūna | |||
| f | تَتَفَرَّغِينَ tatafarraḡīna |
تَتَفَرَّغُ tatafarraḡu |
تَتَفَرَّغَانِ tatafarraḡāni |
تَتَفَرَّغْنَ tatafarraḡna |
يَتَفَرَّغْنَ yatafarraḡna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَفَرَّغَ ʔatafarraḡa |
تَتَفَرَّغَ tatafarraḡa |
يَتَفَرَّغَ yatafarraḡa |
تَتَفَرَّغَا tatafarraḡā |
يَتَفَرَّغَا yatafarraḡā |
نَتَفَرَّغَ natafarraḡa |
تَتَفَرَّغُوا tatafarraḡū |
يَتَفَرَّغُوا yatafarraḡū | |||
| f | تَتَفَرَّغِي tatafarraḡī |
تَتَفَرَّغَ tatafarraḡa |
تَتَفَرَّغَا tatafarraḡā |
تَتَفَرَّغْنَ tatafarraḡna |
يَتَفَرَّغْنَ yatafarraḡna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَفَرَّغْ ʔatafarraḡ |
تَتَفَرَّغْ tatafarraḡ |
يَتَفَرَّغْ yatafarraḡ |
تَتَفَرَّغَا tatafarraḡā |
يَتَفَرَّغَا yatafarraḡā |
نَتَفَرَّغْ natafarraḡ |
تَتَفَرَّغُوا tatafarraḡū |
يَتَفَرَّغُوا yatafarraḡū | |||
| f | تَتَفَرَّغِي tatafarraḡī |
تَتَفَرَّغْ tatafarraḡ |
تَتَفَرَّغَا tatafarraḡā |
تَتَفَرَّغْنَ tatafarraḡna |
يَتَفَرَّغْنَ yatafarraḡna | |||||||
| imperative الْأَمْر |
m | tafarraḡ |
تَفَرَّغَا tafarraḡā |
تَفَرَّغُوا tafarraḡū |
||||||||
| f | تَفَرَّغِي tafarraḡī |
تَفَرَّغْنَ tafarraḡna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | تُفُرِّغْتُ tufurriḡtu |
تُفُرِّغْتَ tufurriḡta |
tufurriḡa |
تُفُرِّغْتُمَا tufurriḡtumā |
تُفُرِّغَا tufurriḡā |
تُفُرِّغْنَا tufurriḡnā |
تُفُرِّغْتُمْ tufurriḡtum |
تُفُرِّغُوا tufurriḡū | |||
| f | تُفُرِّغْتِ tufurriḡti |
تُفُرِّغَتْ tufurriḡat |
تُفُرِّغَتَا tufurriḡatā |
تُفُرِّغْتُنَّ tufurriḡtunna |
تُفُرِّغْنَ tufurriḡna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُتَفَرَّغُ ʔutafarraḡu |
تُتَفَرَّغُ tutafarraḡu |
يُتَفَرَّغُ yutafarraḡu |
تُتَفَرَّغَانِ tutafarraḡāni |
يُتَفَرَّغَانِ yutafarraḡāni |
نُتَفَرَّغُ nutafarraḡu |
تُتَفَرَّغُونَ tutafarraḡūna |
يُتَفَرَّغُونَ yutafarraḡūna | |||
| f | تُتَفَرَّغِينَ tutafarraḡīna |
تُتَفَرَّغُ tutafarraḡu |
تُتَفَرَّغَانِ tutafarraḡāni |
تُتَفَرَّغْنَ tutafarraḡna |
يُتَفَرَّغْنَ yutafarraḡna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُتَفَرَّغَ ʔutafarraḡa |
تُتَفَرَّغَ tutafarraḡa |
يُتَفَرَّغَ yutafarraḡa |
تُتَفَرَّغَا tutafarraḡā |
يُتَفَرَّغَا yutafarraḡā |
نُتَفَرَّغَ nutafarraḡa |
تُتَفَرَّغُوا tutafarraḡū |
يُتَفَرَّغُوا yutafarraḡū | |||
| f | تُتَفَرَّغِي tutafarraḡī |
تُتَفَرَّغَ tutafarraḡa |
تُتَفَرَّغَا tutafarraḡā |
تُتَفَرَّغْنَ tutafarraḡna |
يُتَفَرَّغْنَ yutafarraḡna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُتَفَرَّغْ ʔutafarraḡ |
تُتَفَرَّغْ tutafarraḡ |
يُتَفَرَّغْ yutafarraḡ |
تُتَفَرَّغَا tutafarraḡā |
يُتَفَرَّغَا yutafarraḡā |
نُتَفَرَّغْ nutafarraḡ |
تُتَفَرَّغُوا tutafarraḡū |
يُتَفَرَّغُوا yutafarraḡū | |||
| f | تُتَفَرَّغِي tutafarraḡī |
تُتَفَرَّغْ tutafarraḡ |
تُتَفَرَّغَا tutafarraḡā |
تُتَفَرَّغْنَ tutafarraḡna |
يُتَفَرَّغْنَ yutafarraḡna | |||||||
Etymology 2
Morphologically from the root ف ر غ (f-r-ḡ).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.far.ruɣ/
Declension
Declension of noun تَفَرُّغ (tafarruḡ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَفَرُّغ tafarruḡ |
التَّفَرُّغ at-tafarruḡ |
تَفَرُّغ tafarruḡ |
| Nominative | تَفَرُّغٌ tafarruḡun |
التَّفَرُّغُ at-tafarruḡu |
تَفَرُّغُ tafarruḡu |
| Accusative | تَفَرُّغًا tafarruḡan |
التَّفَرُّغَ at-tafarruḡa |
تَفَرُّغَ tafarruḡa |
| Genitive | تَفَرُّغٍ tafarruḡin |
التَّفَرُّغِ at-tafarruḡi |
تَفَرُّغِ tafarruḡi |
References
- Wehr, Hans (1979) “تفرغ”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.