تقابل
See also: تقاتل
Arabic
| Root |
|---|
| ق ل ب (q-l-b) |
Pronunciation
- IPA(key): /ta.qaː.ba.la/
Verb
تَقَابَلَ • (taqābala) VI, non-past يَتَقَابَلُ (yataqābalu)
Conjugation
Conjugation of
تَقَابَلَ
(form-VI sound)| verbal noun الْمَصْدَر |
taqābul | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutaqābil | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutaqābal | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | taqābaltu |
taqābalta |
taqābala |
تَقَابَلْتُمَا taqābaltumā |
تَقَابَلَا taqābalā |
taqābalnā |
taqābaltum |
taqābalū | |||
| f | taqābalti |
taqābalat |
تَقَابَلَتَا taqābalatā |
taqābaltunna |
taqābalna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔataqābalu |
tataqābalu |
yataqābalu |
تَتَقَابَلَانِ tataqābalāni |
يَتَقَابَلَانِ yataqābalāni |
nataqābalu |
tataqābalūna |
yataqābalūna | |||
| f | tataqābalīna |
tataqābalu |
تَتَقَابَلَانِ tataqābalāni |
tataqābalna |
yataqābalna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔataqābala |
tataqābala |
yataqābala |
تَتَقَابَلَا tataqābalā |
يَتَقَابَلَا yataqābalā |
nataqābala |
tataqābalū |
yataqābalū | |||
| f | tataqābalī |
tataqābala |
تَتَقَابَلَا tataqābalā |
tataqābalna |
yataqābalna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔataqābal |
tataqābal |
yataqābal |
تَتَقَابَلَا tataqābalā |
يَتَقَابَلَا yataqābalā |
nataqābal |
tataqābalū |
yataqābalū | |||
| f | tataqābalī |
tataqābal |
تَتَقَابَلَا tataqābalā |
tataqābalna |
yataqābalna | |||||||
| imperative الْأَمْر |
m | taqābal |
تَقَابَلَا taqābalā |
taqābalū |
||||||||
| f | taqābalī |
taqābalna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | tuqūbila |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | — | — | yutaqābalu |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — | yutaqābala |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — | yutaqābal |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
Etymology 2
Verbal noun of تَقَابَلَ (taqābala).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.qaː.bul/
Noun
تَقَابُل • (taqābul) m
- verbal noun of تَقَابَلَ (taqābala) (form VI)
- being opposite to each other
- meeting, getting together
- oppositeness
Declension
Declension of noun تَقَابُل (taqābul)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَقَابُل taqābul |
التَّقَابُل at-taqābul |
تَقَابُل taqābul |
| Nominative | تَقَابُلٌ taqābulun |
التَّقَابُلُ at-taqābulu |
تَقَابُلُ taqābulu |
| Accusative | تَقَابُلًا taqābulan |
التَّقَابُلَ at-taqābula |
تَقَابُلَ taqābula |
| Genitive | تَقَابُلٍ taqābulin |
التَّقَابُلِ at-taqābuli |
تَقَابُلِ taqābuli |
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| ق ب ل |
| 7 terms |
Pronunciation
Conjugation
| Conjugation of تقابل (tʔābal) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | تقابلت (tʔābalt) | تقابلت (tʔābalt) | تقابل (tʔābal) | تقابلنا (tʔābalna) | تقابلتو (tʔābaltu) | تقابلو (tʔābalu) | |
| f | تقابلتي (tʔābalti) | تقابلت (tʔābalat) | ||||||
| present | m | بتقابل (batʔābal) | بتتقابل (btitʔābal) | بتقابل (bitʔābal) | منتقابل (mnitʔābal) | بتتقابلو (btitʔābalu) | بتقابلو (bitʔābalu) | |
| f | بتتقابلي (btitʔābali) | بتتقابل (btitʔābal) | ||||||
| subjunctive | m | اتقابل (atʔābal) | تتقابل (titʔābal) | يتقابل (yitʔābal) | نتقابل (nitʔābal) | تتقابلو (titʔābalu) | يتقابلو (yitʔābalu) | |
| f | تتقابلي (titʔābali) | تتقابل (titʔābal) | ||||||
| imperative | m | تقابل (tʔābal) | تقابلو (tʔābalu) | |||||
| f | تقابلي (tʔābali) | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.