كنة
Arabic
Etymology 1
From Classical Syriac ܟܢܳܬܴܐ (kənāṯā, “fellow, equal”), from Akkadian kinattu, kinātu (“colleague; comrade, fellow; relative”), or elsewhere ܟܱܠܬܴ݂ܐ (kalləṯā, “bride; daughter-in-law; sister-in-law”), from Akkadian kallatu, kallātu.
Noun
كَنَّة • (kanna) f (plural كَنَائِن (kanāʔin) or كَنَّات (kannāt))
- female relative through marriage; sister-in-law or daughter-in-law
Declension
Declension of noun كَنَّة (kanna)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | كَنَّة kanna |
الْكَنَّة al-kanna |
كَنَّة kannat |
| Nominative | كَنَّةٌ kannatun |
الْكَنَّةُ al-kannatu |
كَنَّةُ kannatu |
| Accusative | كَنَّةً kannatan |
الْكَنَّةَ al-kannata |
كَنَّةَ kannata |
| Genitive | كَنَّةٍ kannatin |
الْكَنَّةِ al-kannati |
كَنَّةِ kannati |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | كَنَّتَيْن kannatayn |
الْكَنَّتَيْن al-kannatayn |
كَنَّتَيْ kannatay |
| Nominative | كَنَّتَانِ kannatāni |
الْكَنَّتَانِ al-kannatāni |
كَنَّتَا kannatā |
| Accusative | كَنَّتَيْنِ kannatayni |
الْكَنَّتَيْنِ al-kannatayni |
كَنَّتَيْ kannatay |
| Genitive | كَنَّتَيْنِ kannatayni |
الْكَنَّتَيْنِ al-kannatayni |
كَنَّتَيْ kannatay |
| Plural | basic broken plural diptote; sound feminine plural | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | كَنَائِن; كَنَّات kanāʔin; kannāt |
الْكَنَائِن; الْكَنَّات al-kanāʔin; al-kannāt |
كَنَائِن; كَنَّات kanāʔin; kannāt |
| Nominative | كَنَائِنُ; كَنَّاتٌ kanāʔinu; kannātun |
الْكَنَائِنُ; الْكَنَّاتُ al-kanāʔinu; al-kannātu |
كَنَائِنُ; كَنَّاتُ kanāʔinu; kannātu |
| Accusative | كَنَائِنَ; كَنَّاتٍ kanāʔina; kannātin |
الْكَنَائِنَ; الْكَنَّاتِ al-kanāʔina; al-kannāti |
كَنَائِنَ; كَنَّاتِ kanāʔina; kannāti |
| Genitive | كَنَائِنَ; كَنَّاتٍ kanāʔina; kannātin |
الْكَنَائِنِ; الْكَنَّاتِ al-kanāʔini; al-kannāti |
كَنَائِنِ; كَنَّاتِ kanāʔini; kannāti |
Etymology 2
| Root |
|---|
| ك ن ن (k-n-n) |
Noun
كُنَّة or كِنَّة • (kunna or kinna) f (plural كُنَّات (kunnāt) or كِنَّات (kinnāt) or كِنَان (kinān))
Declension
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | كُنَّة; كِنَّة kunna; kinna |
الْكُنَّة; الْكِنَّة al-kunna; al-kinna |
كُنَّة; كِنَّة kunnat; kinnat |
| Nominative | كُنَّةٌ; كِنَّةٌ kunnatun; kinnatun |
الْكُنَّةُ; الْكِنَّةُ al-kunnatu; al-kinnatu |
كُنَّةُ; كِنَّةُ kunnatu; kinnatu |
| Accusative | كُنَّةً; كِنَّةً kunnatan; kinnatan |
الْكُنَّةَ; الْكِنَّةَ al-kunnata; al-kinnata |
كُنَّةَ; كِنَّةَ kunnata; kinnata |
| Genitive | كُنَّةٍ; كِنَّةٍ kunnatin; kinnatin |
الْكُنَّةِ; الْكِنَّةِ al-kunnati; al-kinnati |
كُنَّةِ; كِنَّةِ kunnati; kinnati |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | كُنَّتَيْن; كِنَّتَيْن kunnatayn; kinnatayn |
الْكُنَّتَيْن; الْكِنَّتَيْن al-kunnatayn; al-kinnatayn |
كُنَّتَيْ; كِنَّتَيْ kunnatay; kinnatay |
| Nominative | كُنَّتَانِ; كِنَّتَانِ kunnatāni; kinnatāni |
الْكُنَّتَانِ; الْكِنَّتَانِ al-kunnatāni; al-kinnatāni |
كُنَّتَا; كِنَّتَا kunnatā; kinnatā |
| Accusative | كُنَّتَيْنِ; كِنَّتَيْنِ kunnatayni; kinnatayni |
الْكُنَّتَيْنِ; الْكِنَّتَيْنِ al-kunnatayni; al-kinnatayni |
كُنَّتَيْ; كِنَّتَيْ kunnatay; kinnatay |
| Genitive | كُنَّتَيْنِ; كِنَّتَيْنِ kunnatayni; kinnatayni |
الْكُنَّتَيْنِ; الْكِنَّتَيْنِ al-kunnatayni; al-kinnatayni |
كُنَّتَيْ; كِنَّتَيْ kunnatay; kinnatay |
| Plural | sound feminine plural; basic broken plural triptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | كُنَّات; كِنَّات; كِنَان kunnāt; kinnāt; kinān |
الْكُنَّات; الْكِنَّات; الْكِنَان al-kunnāt; al-kinnāt; al-kinān |
كُنَّات; كِنَّات; كِنَان kunnāt; kinnāt; kinān |
| Nominative | كُنَّاتٌ; كِنَّاتٌ; كِنَانٌ kunnātun; kinnātun; kinānun |
الْكُنَّاتُ; الْكِنَّاتُ; الْكِنَانُ al-kunnātu; al-kinnātu; al-kinānu |
كُنَّاتُ; كِنَّاتُ; كِنَانُ kunnātu; kinnātu; kinānu |
| Accusative | كُنَّاتٍ; كِنَّاتٍ; كِنَانًا kunnātin; kinnātin; kinānan |
الْكُنَّاتِ; الْكِنَّاتِ; الْكِنَانَ al-kunnāti; al-kinnāti; al-kināna |
كُنَّاتِ; كِنَّاتِ; كِنَانَ kunnāti; kinnāti; kināna |
| Genitive | كُنَّاتٍ; كِنَّاتٍ; كِنَانٍ kunnātin; kinnātin; kinānin |
الْكُنَّاتِ; الْكِنَّاتِ; الْكِنَانِ al-kunnāti; al-kinnāti; al-kināni |
كُنَّاتِ; كِنَّاتِ; كِنَانِ kunnāti; kinnāti; kināni |
References
- Ullmann, Manfred (1959–1970) Wörterbuch der klassischen arabischen Sprache. Band I (in German), Wiesbaden: Otto Harrassowitz, pages 372–373
- Wehr, Hans (1979) “كنة”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 986
South Levantine Arabic
See also
- صهر (ṣihr, “son-in-law”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.