محكوم
See also: محکوم
Arabic
| Root |
|---|
| ح ك م (ḥ-k-m) |
Etymology
Derived from the passive participle of the verb حَكَمَ (ḥakama).
Pronunciation
- IPA(key): /maħ.kuːm/
Adjective
مَحْكُوم • (maḥkūm) (feminine مَحْكُومَة (maḥkūma), masculine plural مَحْكُومُونَ (maḥkūmūna), feminine plural مَحْكُومَات (maḥkūmāt))
Declension
Declension of adjective مَحْكُوم (maḥkūm)
| Singular | Masculine | Feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | مَحْكُوم maḥkūm |
الْمَحْكُوم al-maḥkūm |
مَحْكُومَة maḥkūma |
الْمَحْكُومَة al-maḥkūma |
| Nominative | مَحْكُومٌ maḥkūmun |
الْمَحْكُومُ al-maḥkūmu |
مَحْكُومَةٌ maḥkūmatun |
الْمَحْكُومَةُ al-maḥkūmatu |
| Accusative | مَحْكُومًا maḥkūman |
الْمَحْكُومَ al-maḥkūma |
مَحْكُومَةً maḥkūmatan |
الْمَحْكُومَةَ al-maḥkūmata |
| Genitive | مَحْكُومٍ maḥkūmin |
الْمَحْكُومِ al-maḥkūmi |
مَحْكُومَةٍ maḥkūmatin |
الْمَحْكُومَةِ al-maḥkūmati |
| Dual | Masculine | Feminine | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | مَحْكُومَيْن maḥkūmayn |
الْمَحْكُومَيْن al-maḥkūmayn |
مَحْكُومَتَيْن maḥkūmatayn |
الْمَحْكُومَتَيْن al-maḥkūmatayn |
| Nominative | مَحْكُومَانِ maḥkūmāni |
الْمَحْكُومَانِ al-maḥkūmāni |
مَحْكُومَتَانِ maḥkūmatāni |
الْمَحْكُومَتَانِ al-maḥkūmatāni |
| Accusative | مَحْكُومَيْنِ maḥkūmayni |
الْمَحْكُومَيْنِ al-maḥkūmayni |
مَحْكُومَتَيْنِ maḥkūmatayni |
الْمَحْكُومَتَيْنِ al-maḥkūmatayni |
| Genitive | مَحْكُومَيْنِ maḥkūmayni |
الْمَحْكُومَيْنِ al-maḥkūmayni |
مَحْكُومَتَيْنِ maḥkūmatayni |
الْمَحْكُومَتَيْنِ al-maḥkūmatayni |
| Plural | Masculine | Feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | مَحْكُومِين maḥkūmīn |
الْمَحْكُومِين al-maḥkūmīn |
مَحْكُومَات maḥkūmāt |
الْمَحْكُومَات al-maḥkūmāt |
| Nominative | مَحْكُومُونَ maḥkūmūna |
الْمَحْكُومُونَ al-maḥkūmūna |
مَحْكُومَاتٌ maḥkūmātun |
الْمَحْكُومَاتُ al-maḥkūmātu |
| Accusative | مَحْكُومِينَ maḥkūmīna |
الْمَحْكُومِينَ al-maḥkūmīna |
مَحْكُومَاتٍ maḥkūmātin |
الْمَحْكُومَاتِ al-maḥkūmāti |
| Genitive | مَحْكُومِينَ maḥkūmīna |
الْمَحْكُومِينَ al-maḥkūmīna |
مَحْكُومَاتٍ maḥkūmātin |
الْمَحْكُومَاتِ al-maḥkūmāti |
Ottoman Turkish
Adjective
محكوم • (mahḱum)
Descendants
- Turkish: mahkûm
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “mahkûm”, in Nişanyan Sözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.