अशिर
Sanskrit
Etymology
- अश् (aś, “to eat”) + -इर (-ira)
- Literally, one that eats or accepts sacrifice.
Declension
| Masculine a-stem declension of अशिर (aśira) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अशिरः aśiraḥ |
अशिरौ aśirau |
अशिराः / अशिरासः¹ aśirāḥ / aśirāsaḥ¹ |
| Vocative | अशिर aśira |
अशिरौ aśirau |
अशिराः / अशिरासः¹ aśirāḥ / aśirāsaḥ¹ |
| Accusative | अशिरम् aśiram |
अशिरौ aśirau |
अशिरान् aśirān |
| Instrumental | अशिरेण aśireṇa |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरैः / अशिरेभिः¹ aśiraiḥ / aśirebhiḥ¹ |
| Dative | अशिराय aśirāya |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Ablative | अशिरात् aśirāt |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Genitive | अशिरस्य aśirasya |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिराणाम् aśirāṇām |
| Locative | अशिरे aśire |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिरेषु aśireṣu |
| Notes |
| ||
Proper noun
अशिर • (aśira) m
Declension
| Masculine a-stem declension of अशिर (aśira) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अशिरः aśiraḥ |
अशिरौ aśirau |
अशिराः / अशिरासः¹ aśirāḥ / aśirāsaḥ¹ |
| Vocative | अशिर aśira |
अशिरौ aśirau |
अशिराः / अशिरासः¹ aśirāḥ / aśirāsaḥ¹ |
| Accusative | अशिरम् aśiram |
अशिरौ aśirau |
अशिरान् aśirān |
| Instrumental | अशिरेण aśireṇa |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरैः / अशिरेभिः¹ aśiraiḥ / aśirebhiḥ¹ |
| Dative | अशिराय aśirāya |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Ablative | अशिरात् aśirāt |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Genitive | अशिरस्य aśirasya |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिराणाम् aśirāṇām |
| Locative | अशिरे aśire |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिरेषु aśireṣu |
| Notes |
| ||
Declension
| Neuter a-stem declension of अशिर (aśira) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अशिरम् aśiram |
अशिरे aśire |
अशिराणि / अशिरा¹ aśirāṇi / aśirā¹ |
| Vocative | अशिर aśira |
अशिरे aśire |
अशिराणि / अशिरा¹ aśirāṇi / aśirā¹ |
| Accusative | अशिरम् aśiram |
अशिरे aśire |
अशिराणि / अशिरा¹ aśirāṇi / aśirā¹ |
| Instrumental | अशिरेण aśireṇa |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरैः / अशिरेभिः¹ aśiraiḥ / aśirebhiḥ¹ |
| Dative | अशिराय aśirāya |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Ablative | अशिरात् aśirāt |
अशिराभ्याम् aśirābhyām |
अशिरेभ्यः aśirebhyaḥ |
| Genitive | अशिरस्य aśirasya |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिराणाम् aśirāṇām |
| Locative | अशिरे aśire |
अशिरयोः aśirayoḥ |
अशिरेषु aśireṣu |
| Notes |
| ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.