जनु

Sanskrit

From जनू (janū́, “birth”).

जनु • (janu) f

Feminine u-stem declension of जनु (janu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनुः januḥ	जनू janū	जनवः janavaḥ
Vocative	जनो jano	जनू janū	जनवः janavaḥ
Accusative	जनुम् janum	जनू janū	जनूः janūḥ
Instrumental	जन्वा janvā	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभिः janubhiḥ
Dative	जनवे / जन्वे¹ / जन्वै² janave / janve¹ / janvai²	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभ्यः janubhyaḥ
Ablative	जनोः / जन्वाः² janoḥ / janvāḥ²	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभ्यः janubhyaḥ
Genitive	जनोः / जन्वाः² janoḥ / janvāḥ²	जन्वोः janvoḥ	जनूनाम् janūnām
Locative	जनौ / जन्वाम्² janau / janvām²	जन्वोः janvoḥ	जनुषु januṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.