दायिन्

Sanskrit

From the root of दा (to give).

दायिन् • (dāyin) m

Masculine in-stem declension of दायिन् (dāyin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दायी dāyī	दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹	दायिनः dāyinaḥ
Vocative	दायिन् dāyin	दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹	दायिनः dāyinaḥ
Accusative	दायिनम् dāyinam	दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹	दायिनः dāyinaḥ
Instrumental	दायिना dāyinā	दायिभ्याम् dāyibhyām	दायिभिः dāyibhiḥ
Dative	दायिने dāyine	दायिभ्याम् dāyibhyām	दायिभ्यः dāyibhyaḥ
Ablative	दायिनः dāyinaḥ	दायिभ्याम् dāyibhyām	दायिभ्यः dāyibhyaḥ
Genitive	दायिनः dāyinaḥ	दायिनोः dāyinoḥ	दायिनाम् dāyinām
Locative	दायिनि dāyini	दायिनोः dāyinoḥ	दायिषु dāyiṣu
Notes	¹Vedic

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.