रुक्म

Sanskrit

From Proto-Indo-Aryan *rukmás, from Proto-Indo-Iranian *rukmás, from Proto-Indo-European *luk-mó-s, from *lewk- (“to shine”).

रुक्म • (rukmá) stem, m or n (root रुच्)

Masculine a-stem declension of रुक्म (rukmá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुक्मः rukmáḥ	रुक्मौ / रुक्मा¹ rukmaú / rukmā́¹	रुक्माः / रुक्मासः¹ rukmā́ḥ / rukmā́saḥ¹
Vocative	रुक्म rúkma	रुक्मौ / रुक्मा¹ rúkmau / rúkmā¹	रुक्माः / रुक्मासः¹ rúkmāḥ / rúkmāsaḥ¹
Accusative	रुक्मम् rukmám	रुक्मौ / रुक्मा¹ rukmaú / rukmā́¹	रुक्मान् rukmā́n
Instrumental	रुक्मेण rukméṇa	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मैः / रुक्मेभिः¹ rukmaíḥ / rukmébhiḥ¹
Dative	रुक्माय rukmā́ya	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ
Ablative	रुक्मात् rukmā́t	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ
Genitive	रुक्मस्य rukmásya	रुक्मयोः rukmáyoḥ	रुक्माणाम् rukmā́ṇām
Locative	रुक्मे rukmé	रुक्मयोः rukmáyoḥ	रुक्मेषु rukméṣu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of रुक्म (rukmá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुक्मम् rukmám	रुक्मे rukmé	रुक्माणि / रुक्मा¹ rukmā́ṇi / rukmā́¹
Vocative	रुक्म rúkma	रुक्मे rúkme	रुक्माणि / रुक्मा¹ rúkmāṇi / rúkmā¹
Accusative	रुक्मम् rukmám	रुक्मे rukmé	रुक्माणि / रुक्मा¹ rukmā́ṇi / rukmā́¹
Instrumental	रुक्मेण rukméṇa	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मैः / रुक्मेभिः¹ rukmaíḥ / rukmébhiḥ¹
Dative	रुक्माय rukmā́ya	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ
Ablative	रुक्मात् rukmā́t	रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām	रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ
Genitive	रुक्मस्य rukmásya	रुक्मयोः rukmáyoḥ	रुक्माणाम् rukmā́ṇām
Locative	रुक्मे rukmé	रुक्मयोः rukmáyoḥ	रुक्मेषु rukméṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “रुक्म”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 882.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.