ἀφεστηκώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰes.tɛː.kɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰes.te̝ˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸes.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.fes.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.fes.tiˈkos/

Participle

ἀφεστηκώς • (aphestēkṓs) m (feminine ἀφεστηκυῖᾰ, neuter ἀφεστηκός); first/third declension

perfect active participle of ἀφίστημι (aphístēmi)

Declension

First and third declension of ἀφεστηκώς; ἀφεστηκυῖᾰ; ἀφεστηκός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀφεστηκώς aphestēkṓs	ἀφεστηκυῖᾰ aphestēkuîa	ἀφεστηκός aphestēkós	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκότες aphestēkótes	ἀφεστηκυῖαι aphestēkuîai	ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta
Genitive	ἀφεστηκότος aphestēkótos	ἀφεστηκυίᾱς aphestēkuíās	ἀφεστηκότος aphestēkótos	ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin	ἀφεστηκυίαιν aphestēkuíain	ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin	ἀφεστηκότων aphestēkótōn	ἀφεστηκυιῶν aphestēkuiôn	ἀφεστηκότων aphestēkótōn
Dative	ἀφεστηκότῐ aphestēkóti	ἀφεστηκυίᾳ aphestēkuíāi	ἀφεστηκότῐ aphestēkóti	ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin	ἀφεστηκυίαιν aphestēkuíain	ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin	ἀφεστηκόσῐ / ἀφεστηκόσῐν aphestēkósi(n)	ἀφεστηκυίαις aphestēkuíais	ἀφεστηκόσῐ / ἀφεστηκόσῐν aphestēkósi(n)
Accusative	ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta	ἀφεστηκυῖᾰν aphestēkuîan	ἀφεστηκός aphestēkós	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκότᾰς aphestēkótas	ἀφεστηκυίᾱς aphestēkuíās	ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta
Vocative	ἀφεστηκώς aphestēkṓs	ἀφεστηκυῖᾰ aphestēkuîa	ἀφεστηκός aphestēkós	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā	ἀφεστηκότε aphestēkóte	ἀφεστηκότες aphestēkótes	ἀφεστηκυῖαι aphestēkuîai	ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀφεστηκότως aphestēkótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.