ἁθρόος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ha.tʰró.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)aˈtʰro.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈθro.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈθro.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈθro.os/

Adjective

ᾰ̔θρόος • (hathróos) m (feminine ᾰ̔θρόᾱ, neuter ᾰ̔θρόον); first/second declension

Alternative form of ᾰ̓θρόος (athróos)

Declension

First and second declension of ᾰ̔θρόος; ᾰ̔θρόᾱ; ᾰ̔θρόον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̔θρόος hathróos	ᾰ̔θρόᾱ hathróā	ᾰ̔θρόον hathróon	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόᾱ hathróā	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόοι hathróoi	ᾰ̔θρόαι hathróai	ᾰ̔θρόᾰ hathróa
Genitive	ᾰ̔θρόου hathróou	ᾰ̔θρόᾱς hathróās	ᾰ̔θρόου hathróou	ᾰ̔θρόοιν hathróoin	ᾰ̔θρόαιν hathróain	ᾰ̔θρόοιν hathróoin	ᾰ̔θρόων hathróōn	ᾰ̔θρόων hathróōn	ᾰ̔θρόων hathróōn
Dative	ᾰ̔θρόῳ hathróōi	ᾰ̔θρόᾳ hathróāi	ᾰ̔θρόῳ hathróōi	ᾰ̔θρόοιν hathróoin	ᾰ̔θρόαιν hathróain	ᾰ̔θρόοιν hathróoin	ᾰ̔θρόοις hathróois	ᾰ̔θρόαις hathróais	ᾰ̔θρόοις hathróois
Accusative	ᾰ̔θρόον hathróon	ᾰ̔θρόᾱν hathróān	ᾰ̔θρόον hathróon	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόᾱ hathróā	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόους hathróous	ᾰ̔θρόᾱς hathróās	ᾰ̔θρόᾰ hathróa
Vocative	ᾰ̔θρόε hathróe	ᾰ̔θρόᾱ hathróā	ᾰ̔θρόον hathróon	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόᾱ hathróā	ᾰ̔θρόω hathróō	ᾰ̔θρόοι hathróoi	ᾰ̔θρόαι hathróai	ᾰ̔θρόᾰ hathróa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̔θρόως / ᾰ̔θρόον hathróōs / hathróon			ᾰ̔θροώτερος hathroṓteros			ᾰ̔θροώτᾰτος hathroṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.