ἐκλιπών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kli.pɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.kliˈpon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.kliˈpon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.kliˈpon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.kliˈpon/

Participle

ἐκλῐπών • (eklipṓn) m (feminine ἐκλῐποῦσᾰ, neuter ἐκλῐπόν); first/third declension

aorist active participle of ἐκλείπω (ekleípō)

Declension

First and third declension of ἐκλῐπών; ἐκλῐποῦσᾰ; ἐκλῐπόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐκλῐπών eklipṓn	ἐκλῐποῦσᾰ eklipoûsa	ἐκλῐπόν eklipón	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπόντες eklipóntes	ἐκλῐποῦσαι eklipoûsai	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Genitive	ἐκλῐπόντος eklipóntos	ἐκλῐπούσης eklipoúsēs	ἐκλῐπόντος eklipóntos	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐπούσαιν eklipoúsain	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐπόντων eklipóntōn	ἐκλῐπουσῶν eklipousôn	ἐκλῐπόντων eklipóntōn
Dative	ἐκλῐπόντῐ eklipónti	ἐκλῐπούσῃ eklipoúsēi	ἐκλῐπόντῐ eklipónti	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐπούσαιν eklipoúsain	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐποῦσῐ / ἐκλῐποῦσῐν eklipoûsi(n)	ἐκλῐπούσαις eklipoúsais	ἐκλῐποῦσῐ / ἐκλῐποῦσῐν eklipoûsi(n)
Accusative	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta	ἐκλῐποῦσᾰν eklipoûsan	ἐκλῐπόν eklipón	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπόντᾰς eklipóntas	ἐκλῐπούσᾱς eklipoúsās	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Vocative	ἐκλῐπών eklipṓn	ἐκλῐποῦσᾰ eklipoûsa	ἐκλῐπόν eklipón	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπόντες eklipóntes	ἐκλῐποῦσαι eklipoûsai	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐκλῐπόντως eklipóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.