ἔπορον

Ancient Greek

From Proto-Indo-European *perh₃- (“to grant”). Cognate with Old Irish ernaid (“grant, bestow”), Sanskrit पृणाति (pṛṇā́ti, “grant, bestow”), Latin parō (“prepare”).

ἔπορον • (époron)

Aorist: ἔπορον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπορον	ἔπορες	ἔπορε(ν)	ἐπόρετον	ἐπορέτην	ἐπόρομεν	ἐπόρετε	ἔπορον
	subjunctive	πόρω	πόρῃς	πόρῃ	πόρητον	πόρητον	πόρωμεν	πόρητε	πόρωσῐ(ν)
	optative	πόροιμῐ	πόροις	πόροι	πόροιτον	ποροίτην	πόροιμεν	πόροιτε	πόροιεν
	imperative		πόρε	πορέτω	πόρετον	πορέτων		πόρετε	πορόντων
		active
infinitive		πορεῖν
participle	m	πορών
	f	ποροῦσᾰ
	n	πορόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πόρον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόρον	πόρες	πόρε(ν)	πόρετον	πορέτην	πόρομεν	πόρετε	πόρον
	subjunctive	πόρω	πόρῃς	πόρῃ	πόρητον	πόρητον	πόρωμεν	πόρητε	πόρωσῐ(ν)
	optative	πόροιμῐ	πόροις	πόροι	πόροιτον	ποροίτην	πόροιμεν	πόροιτε	πόροιεν
	imperative		πόρε	πορέτω	πόρετον	πορέτων		πόρετε	πορόντων
		active
infinitive		πορεῖν
participle	m	πορών
	f	ποροῦσᾰ
	n	πορόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπρωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πέπρωμαι	πέπρωσαι	πέπρωται	πέπρωσθον	πέπρωσθον	πεπρώμεθᾰ	πέπρωσθε	πέπρωνται
	subjunctive	πεπρωμένος ὦ	πεπρωμένος ᾖς	πεπρωμένος ᾖ	πεπρωμένω ἦτον	πεπρωμένω ἦτον	πεπρωμένοι ὦμεν	πεπρωμένοι ἦτε	πεπρωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρωμένος εἴην	πεπρωμένος εἴης	πεπρωμένος εἴη	πεπρωμένω εἴητον/εἶτον	πεπρωμένω εἰήτην/εἴτην	πεπρωμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρωμένοι εἴητε/εἶτε	πεπρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπρωσο	πεπρώσθω	πέπρωσθον	πεπρώσθων		πέπρωσθε	πεπρώσθων

infinitive						πεπρῶσθαι
participle	m					πεπρωμένος
	f					πεπρωμένη
	n					πεπρωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: πεπρώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πεπρώμην	πέπρωσο	πέπρωτο	πέπρωσθον	πεπρώσθην	πεπρώμεθᾰ	πέπρωσθε	πέπρωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.