ἰδιωματικός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /i.di.ɔː.ma.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /i.di.o.ma.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /i.ði.o.ma.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /i.ði.o.ma.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.ði.o.ma.tiˈkos/
Adjective
ῐ̓δῐωμᾰτῐκός • (idiōmatikós) m (feminine ῐ̓δῐωμᾰτῐκή, neuter ῐ̓δῐωμᾰτῐκόν); first/second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ῐ̓δῐωμᾰτῐκός idiōmatikós |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκή idiōmatikḗ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκόν idiōmatikón |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾱ́ idiōmatikā́ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοί idiōmatikoí |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκαί idiōmatikaí |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾰ́ idiōmatiká | |||||
| Genitive | ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῦ idiōmatikoû |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῆς idiōmatikês |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῦ idiōmatikoû |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖν idiōmatikoîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκαῖν idiōmatikaîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖν idiōmatikoîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῶν idiōmatikôn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῶν idiōmatikôn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῶν idiōmatikôn | |||||
| Dative | ῐ̓δῐωμᾰτῐκῷ idiōmatikôi |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῇ idiōmatikêi |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκῷ idiōmatikôi |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖν idiōmatikoîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκαῖν idiōmatikaîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖν idiōmatikoîn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖς idiōmatikoîs |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκαῖς idiōmatikaîs |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοῖς idiōmatikoîs | |||||
| Accusative | ῐ̓δῐωμᾰτῐκόν idiōmatikón |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκήν idiōmatikḗn |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκόν idiōmatikón |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾱ́ idiōmatikā́ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκούς idiōmatikoús |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾱ́ς idiōmatikā́s |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾰ́ idiōmatiká | |||||
| Vocative | ῐ̓δῐωμᾰτῐκέ idiōmatiké |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκή idiōmatikḗ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκόν idiōmatikón |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾱ́ idiōmatikā́ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώ idiōmatikṓ |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκοί idiōmatikoí |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκαί idiōmatikaí |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκᾰ́ idiōmatiká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ῐ̓δῐωμᾰτῐκῶς idiōmatikôs |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώτερος idiōmatikṓteros |
ῐ̓δῐωμᾰτῐκώτᾰτος idiōmatikṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → English: idiomatic (learned)
- → French: idiomatique (learned)
- Greek: ιδιωματικός (idiomatikós)
Further reading
- ἰδιωματικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.