achroniczność

Polish

Etymology

From achroniczny +‎ -ość. First attested in 1975.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ax.rɔˈɲit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
Syllabification: ach‧ro‧nicz‧ność

Noun

achroniczność f

achronicity

Declension

Declension of achroniczność

	singular
nominative	achroniczność
genitive	achroniczności
dative	achroniczności
accusative	achroniczność
instrumental	achronicznością
locative	achroniczności
vocative	achroniczności

Related terms

adjective

achroniczny

References

Georgij S. Kłyczkow (1975) Teoria rozwoju języka i językoznawstwo historyczno-porównawcze‎ (in Polish), page 18

Further reading

achroniczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.