adiacens
Latin
Alternative forms
Etymology
Present active participle of adiaceō (“adjoin”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈad.i̯a.kens/, [ˈäd̪i̯äkẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈad.ja.t͡ʃens/, [ˈäd̪jät͡ʃens]
Participle
adiacēns (genitive adiacentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia | ||
| Genitive | adiacentis | adiacentium | |||
| Dative | adiacentī | adiacentibus | |||
| Accusative | adiacentem | adiacēns | adiacentēs adiacentīs |
adiacentia | |
| Ablative | adiacente adiacentī1 |
adiacentibus | |||
| Vocative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Padanian:
- Piedmontese: àsia
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance:
- Borrowings:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.