adogian
Old Saxon
Etymology
From a- + dōgian.
Conjugation
Conjugation of adōgian (weak class 1)
| infinitive | adōgian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | adōgiu | adōgda |
| 2nd person singular | adōgis | adōgdes |
| 3rd person singular | adōgid | adōgda |
| plural | adōgiad | adōgdun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | adōgie | adōgdi |
| 2nd person singular | adōgies | adōgdis |
| 3rd person singular | adōgie | adōgdi |
| plural | adōgien | adōgdin |
| imperative | present | |
| singular | adōgi | |
| plural | adōgiad | |
| participle | present | past |
| adōgiandi | adōgid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.