almáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmaːjik]
- Hyphenation: al‧má‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | almáik |
| accusative | — | almáikat |
| dative | — | almáiknak |
| instrumental | — | almáikkal |
| causal-final | — | almáikért |
| translative | — | almáikká |
| terminative | — | almáikig |
| essive-formal | — | almáikként |
| essive-modal | — | almáikul |
| inessive | — | almáikban |
| superessive | — | almáikon |
| adessive | — | almáiknál |
| illative | — | almáikba |
| sublative | — | almáikra |
| allative | — | almáikhoz |
| elative | — | almáikból |
| delative | — | almáikról |
| ablative | — | almáiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | almáiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | almáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.