błąkanina

See also: błąkaniną

Polish

Etymology

From błąkanie +‎ -ina. First attested in 1638.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bwɔŋ.kaˈɲi.na/
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: błą‧ka‧ni‧na

Noun

błąkanina f

  1. itinerancy, wandering, straying
    Synonyms: tułaczka, włóczęga

Declension
Declension of błąkanina
singular
nominative błąkanina
genitive błąkaniny
dative błąkaninie
accusative błąkaninę
instrumental błąkaniną
locative błąkaninie
vocative błąkanino
noun
verb

References
  1. Wiesław Morawski (2007 July 4) “BŁĄKANINA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. błąkanina in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.