baltacılık

Turkish

Etymology

From baltacı (“maker or seller of axes”) +‎ -lık.

Pronunciation
  • IPA(key): [bɑɫtɑd͡ʒɯˈɫɯk]
  • Hyphenation: bal‧ta‧cı‧lık

Noun

baltacılık (definite accusative baltacılığı, plural baltacılıklar)

  1. profession of the person who sells or makes axes

Declension
Inflection
Nominative baltacılık
Definite accusative baltacılığı
Singular Plural
Nominative baltacılık baltacılıklar
Definite accusative baltacılığı baltacılıkları
Dative baltacılığa baltacılıklara
Locative baltacılıkta baltacılıklarda
Ablative baltacılıktan baltacılıklardan
Genitive baltacılığın baltacılıkların
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.