bezwolność

Polish

Etymology

From bezwolny +‎ -ość. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛzˈvɔl.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔlnɔɕt͡ɕ
Syllabification: bez‧wol‧ność

Noun

bezwolność f

willlessness
Synonym: bezwola

Declension

Declension of bezwolność

	singular
nominative	bezwolność
genitive	bezwolności
dative	bezwolności
accusative	bezwolność
instrumental	bezwolnością
locative	bezwolności
vocative	bezwolności

Related terms

adjective

bezwolny

adverb

bezwolnie

nouns

verb

woleć

References

Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1‎, page 90‎
bezwolność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bezwolność in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.